Pa-roznamu možna
Stahi stahanać:
I pry dapamozie
Kapnicielaŭ i traktaraŭ,
Tolki časta jany
I niaroŭna źlahajucca,
I ad daždžoŭ zaciakajuć.
Najbolš byłi ŭdačnymi,
Pomniu, stahi,
Što z taboj stahavałi.
Nam ledź paśpiavałi
Płasty padavać,
Jak my ich,
Nyrajučy ŭ zamieć
Duchmianaha siena,
Tak ščyra składałi,
Źbivałi, taptałi,
Što potym až nyłi
I ruki, i nohi,
Harełi zaśmiahłyja vusny
I ty
Doŭha z błuzki i kos
Vytrasała vałoški,
Ramonki, miatłicu,
Maje pacałunki.
Mnie časta i siońnia
Stahi tyja śniacca
Pad niebam i soncam
Junactva.
1984
|
|
