Ізноў расьцьвітаюць
Лугі, на якіх
Калышуцца смолка,
Іван-чай, сівец,
Дрымотнік, рамонак,
Аўсюг, васількі,
Прывабнік, крываўнік,
Чабор і званец.
Ня раз ліхалецьцем,
Блакаднай парой
Зь вясёлкавых гэтых
Суквецьцяў і траў
Лячыў нашы раны
Гаючы настой
I натда жыцьця
З таго сьвету вяртаў.
Таму і сягоньня,
Калі боль тых дзён
У сэрцы маім
Адклікаецца зноў,
Вяртаюся я
Ў перашум, перазвон
Наднёманскіх,
Наднарачанскіх лугоў.
1985
|
|
