Я дома быў! Я над гняздом зязюлі высока ў небе ціха праляцеў, але не ўпаў, а так хацеў, хацеў шурпатым тварам у зямную кулю! Там, на нізах, жыла мая Краіна, мой хутар светлы і стары хмызьняк; тачыўся з глебы свежы пастэрнак, і будслаўская грэшніца Фаіна натхнёна абдымала ў сьне яго, апошняга каханага свайго.
2005, Вільня – Осла
|
|