Запішы мяне, перапішчыца, раскажу табе як на духу, як паўвеку я з гора плішчыўся, аказалася – на бяду. Моваў ведаю – дай бог кожнаму, адукацыя… ўсё як сьлед. Толькі нейкі ўвесь час трывожны я, дзе зьяўлюся – там тузін бед. Запішы, толькі не дапісавай – не люблю я казак чужых, я тады раблюся бязлітасным ад чужой нахабнай ілжы. Запішы, замальдуй як сьлед, дзе жыву i што-дзе нажыў, а чырвоным адзнач, што вандруе шэпт, нібы сам я даўно чужы.
2009
|
|