Расчыні шырока дзьверы, Мілая старонка, Выйдзі стрэнуць свой Кастрычнік Песьняй гулкай, звонкай! Сьвята нашай гадавіны, Хоць і ўвосень сьвята, Сьвеціць вечнаю вясною Нашым гоням, хатам. Гэй вы, хлопцы, гэй, дзяўчаты, Камсамол шчасьлівы, Сыпце кветкі, сыпце радасьць Нашым сёлам, нівам! Перад намі ў сонцы, ў зорах Будучыня наша, Кожны дзень сягоньня лепшы, Як быў учарайшы. Наша праца ня йдзе марна Ў полі, на заводзе, – Аб здабытках, дасягненьнях Слава ходам ходзіць. Мы ня марамі сягаем Высака пад неба, – Самалёты – нашы птахі, – Даль вышынь цярэбяць. Мы ня пекла дасягаем У зямлі глыбінах, А багацьце здабываюць Нашыя машыны. Нашы межы не баяцца Здрадніцкіх напасьцяў; Мы – сяўцы для чалавецтва Яснай праўды, шчасьця. Нашых песень, сьветлых думак Нішто не зацемрыць – Ні наганы, ні кайданы Фашыстоўскай хеўры. Мы ідзём у сонцы з сонцам Маладым паходам. Слава бацькаўшчыне нашай I яе народам! Слава сокалу, што родам З-пад каўказскіх скалаў, Што з Крамля праменьні сее Зь юнацкім запалам!
1935
|
|