Вечар на захадзе ў попеле тушыць
Кучу чырвоных кавалкаў вугля;
Ціха ўсё; вецер лістка не зварушыць,
Не скалыхнуцца ні траўкай паля...
Максім Багдановіч
Родныя вобразы
уваход
рэгiстрацыя
ГАЛОЎНАЯ
АРХАІЧНАСЬЦЬ
ЖЫВАПІС
ДПМ
ВЕРШЫ
ЛІТАРАТУРА
БІЯГРАФІІ
ФОРУМ
СПАСЫЛКІ
пошук
Біяграфія
Зборнікі:
Настальгія па вечнасьці
паказаць усе
Юрась Півуноў
Годы:
УСЕ
без года
2010
2011
Абсыпалася цэгла...
Адвечны рытм жыцьця ...
Адцьвілоадбалявала лета...
Вецервандроўнік...
Вецергарэза...
Восень 100-годзьдзя «Нашай Нівы»
Восень Восень...
Восень расьпісала...
Вячэрняя рапсодыя
Дажджлівае надвор’е...
Ён доўгі...
Жоўтых лісьцяў дажджом...
Жыцьцё маё –...
З лабірынту вулак гарадскіх ...
За небакрай сплывае сонца...
Завея сьнежная чаруе...
Заліло малінавым сьвятлом...
Засьнежанае сонца...
Калядны партрэт незнаёмкі
Каханай
Крадзецца вечаровы змрок...
Купаліся русалкі...
Маёй каханай
Максіму Багдановічу
Мова мая...
Над краем старажытным...
Не раўнуй мяне...
Паласа нешанцаваньня...
Свабода
Сваркі ды звадкі...
Сінеча нябёсаў...
Скупое восеньскае сонца...
Спакою не знайсьці...
Студзень Каляды...
Сымбалем Радзімы
Сыну Багдану
Сьнежань Сьнежна Сьнегіры...
Сьнежаньскі дождж...
Сьнежны зоркапад
Сьняжынкіпарашуты...
Танцуе «лявоніху»...
У трыццаць год шукаў я шлях да Храму...
Углядаюся ў сынавы родныя вочы...
Усьміхаецца бабіна лета...
Цемры акіян...
Ціха ў пакоі...
Шапоча вецер...
Штодня паміраю...
Я жыву...
Я народу свайму...
Я сваё пражыву...
Як многа трэба чалавеку...
Як прыйдзе мая канчына...
Яшчэ пра мову...
Яшчэ прыцемак сьвітальны...
УСЁ
А
В
Д
Ё
Ж
З
К
М
Н
П
С
Т
У
Ц
Ш
Я