Прыгажосьць існуе па-за межамі зроку,
Прыгажосьць існуе па-за межамі часу...
Скараціўшы адлегласьць у некалькі крокаў -
Нашы вочы і рукі застаюцца сам-насам.
Віка Трэнас
Родныя вобразы
уваход
рэгiстрацыя
ГАЛОЎНАЯ
АРХАІЧНАСЬЦЬ
ЖЫВАПІС
ДПМ
ВЕРШЫ
ЛІТАРАТУРА
БІЯГРАФІІ
ФОРУМ
СПАСЫЛКІ
пошук
Біяграфія
Зборнікі:
Наспадзяванае
48
паказаць усе
Алесь Камоцкі
Годы:
УСЕ
без года
Адагрэй мае рукі подыхам ...
Было i так што ты мяне чакала ...
Вецер з неба з мора хмара ...
Воблака становiцца вадой ...
Вось і скончылася зіма ...
Вось так сядзець паліць...
Вясна прыйшла такое ўсплыла ...
Гады ідуць то бачна то ўпотай ...
Горад не пазнаў мяне сягоньня ...
Гэты вечар да раніцы не дажыве ...
Гэты вечар так паволі пачынаўся ...
Дзень раптоўна канчаецца вечарам ...
Жыцьцё непрыкметна мінае ...
Жыцьцё складаецца з памылак ...
З незаўважных гадзін ...
Калi вецер заснуў у сьцямнелых нябёсах ...
Каму аддаць сваю пяшчоту ...
Мы абрастаем падрабязным ...
Не дазваляць сабой валодаць ...
Неба моўчкі міргала зорамі ...
Небасхiл у хмарах цяжкiх ...
Ноч як абыякавасьць чужая ...
Паклiкаў мяне вецер а я ...
Пачынаецца неба з позірка ...
Проста – убачыць неба ...
Скажыце мне праўду ...
Словаў непачутых сьляды ...
Спазьненьняў у каханьні не бывае ...
Спроба ісьці па расе
Сустрэчы расстаньнi сустрэчы ...
Сьвет з пустога вакна – ...
Сядзеў чакаў каля вакна ...
Ты мяне ня будзеш шукаць ...
Ты мяне пазнаеш па позірку – ...
Ты як хочаш а я ...
У жыцьцё складаюцца бясконцыя спазьненьні ...
У нас няшмат на гэтым сьвеце часу ...
Усе каго разгубляў...
Цябе няма ні ў вечары ні ў ранку ...
Чаканьне раніцы бяссоннымі начамі ...
Шчасьце з налётам стомы...
Шэптам стомленых маразоў ...
Я ведаю што ты побач ...
Я забіраю сябе ў цябе ...
Я не жадаю болей лета бачыць – ...
Я ня ўпэўнены ў тым што ты была ...
Я паўсюдна шукаў твае вочы ...
Я ўскочыў у самы апошні вагон ...
Як і ты я ўцякаю ад людзей...
УСЁ
А
Б
В
Г
Д
Ж
З
К
М
Н
П
С
Т
У
Ц
Ч
Ш
Я
Калi вецер заснуў у сьцямнелых нябёсах ...
;
Як і ты я ўцякаю ад людзей...
;