Золатам тканаю рызаю

пакрылася неба бяз хмар.

Пацеркі зораў нанізаных

вечар кладзе на алтар.

Месяц-сьвяшчэньнік кадзіць

бліскучым семенем зор.

Сыплюцца зоры ў прысадзе

на белы дзяўчыны прыпол.

Б’юць цені паклоны набожныя,

а распушчаны косы бяроз

атулілі крыжы прыдарожныя,

дзервяны дзе церпіць Хрыстос.

Май. Гараць сьвечкі нарцызаў,

гараць сэрцы каханьня агнём.

Блішчыць неба царкоўнаю рызаю,

кадзіць зорамі месяц кругом.