Ходзяць госьці – буслы на даліне.

Скуль да нас прыляцелі,

сябры?

Крэкчуць жабы на дождж

                                            ў лугавіне,

салаўі засьпявалі ў бары.

Сьмела, бусьлікі, лётайце дома,

віце гнёзды бліжэй каля нас.

Ў нас усё, як даўней, па-старому,

хоць і новы,

як кажуць, час.

Можа, крыху інакшую, звонкую,

па-старому каб вас прывітаць,

мы зацягнем на дрэва баронку,

каб лягчэй вам гняздо будаваць.

Гэтак многа шырокіх дарогаў.

Нам мілей даль палёў і лясы,

дзе вякамі да нашых парогаў

прылятаюць на весну буслы.