Благаславенны край наш ад азёраў сіні,

Лугоў раздольле, бы шырокі стэп,

Сынам даючыя жыцьцё жанчыны

І нівы, родзячыя хлеб!

Адвечныя шляхі маёй Айчыны,

Мячы і кнігі Белае Русі

І гарады, дзе родзяцца Скарыны,

Сялібы, скуль выходзяць Кастусі.

Благаславенныя лясы нашы і рэкі,

Наш белы сад, блакітныя ляны.

Благаславенныя заўсёды і навекі

Краіны нашай верныя сыны!

Благаславенныя старыя ў пушчах дрэвы

І роднай мовы найсьвяцейшы скарб,

Старой зямлі старэйшыя напевы

І нашы продкі, што ў курганах сьпяць.