Бацькаўшчына, зямля дарагая,

Дзе лёс дазволіў роду узысьці.

Ніхто з нас Бацькаўшчыны не выбірае,

Як не выбірае маці ў жыцьці.

Любі такую, як нас нарадзіла

I ўскалыхнула прасторай зямлі,

Усё на ёй наша, усё на ёй міла,

Таму што ў яе мы карэньнем ўрасьлі.

Куды б ні закінуў лёс вернага сына,

Родных ён ў сьвеце ня знойдзе братоў.

Моцна трымае зямлі пупавіна

Сэрцы людскія і кліча дамоў.