Не бядуй, што сьнег халодны
Скрые землю ад вачэй:
Не загіне край твой родны
У тэй цемені начэй!
Якуб Колас
Родныя вобразы
уваход      СЂСЌРіiстрацыя
 
  Р“АЛОЎНАЯ     РђР РҐРђР†Р§РќРђРЎР¬Р¦Р¬     Р–ЫВАПІС     Р”РџРњ     Р’ЕРШЫ     Р›Р†РўРђР РђРўРЈР Рђ     Р‘ІЯГРАФІІ     Р¤РћР РЈРњ     РЎРџРђРЎР«Р›РљР†  
пошук

  
Тлумачальны Слоўнік

ВОРАГАМ БЕЛАРУШЧЫНЫ

Чаго вам хочацца, панове?

Які вас выклікаў прымус

Забіць трывогу аб той мове,

Якой азваўся беларус?


Чаму вам дзіка яго мова?

Паверце, вашай ён ня ўкраў,

Сваё ён толькі ўспомніў слова,

Зь якім радзіўся, падрастаў.


Цяпер і вы загаварылі,

З апекай выйшлі, як зь зямлі;

А што ж дагэтуль вы рабілі?

А дзе ж дагэтуль вы былі?


Ваш брат і цёмны, і галодны;

Хацінка свой зжывае век;

I век ня знаў ён дум свабодных,

I крыўдзіў свой брат – чалавек.


Вам страшна нашай сьлёзнай песьні

I жальбы страшна вам глухой?

Вам жудка сонца напрадвесьні?

Мілей вам холад зь цемнатой?


А што ж вам беларус такога

Пасьмеў зрабіць, пасьмеў сказаць?

Эх, трэба ўчыць яшчэ вас многа,

Як свайго брата шанаваць!


Эх, кіньце крыўдамі карміцца, –

Кожны народ сам сабе пан;

I беларус можа зьмясьціцца

Ў сям’і нялічанай славян!


Напасьцю, лаянкай напраснай

Грудзей ня варта мазаліць!

Не пагасіць вам праўды яснай:

Жыў беларус і будзе жыць!


Ня столькі «хамскія» натуры

На карках вынесьлі сваіх!

I сьвіст даносчыкаў пануры,

Паверце, не запудзіць іх!


К свабодзе, роўнасьці і знаньню

Мы працярэбім сабе сьлед!

I будзе ўнукаў панаваньне

Там, дзе сягоньня плача дзед!


1907  РЇ. Купала

вэрсія для друку

Адзнакi: 10.0 /1 Водгукі(1)
Дадаў PL 12.05.2009