Вясновы першы гром

Скаціўся, як з гары,

I рэха ля крыніц дубы хістае.

Бусьліная зямля. Азёры ды бары.

Акопы ды палын. Зямля сьвятая.

Тут не забыты плач.

I не забіты сьмех.

Не аціхае сьпеў чарод птушыных.

Тут дождж ня проста дождж.

I сьнег ня проста сьнег.

Бо гэта дождж і сьнег

                                    над берагам

                                    Айчыны.