Беларусы ад касы.

Нам сьняцца высокія травы,

пракосы, як паясы.

Касавіца для вас – забава.

Лоб у поце, лугі з расой.

Гнецца першына, зноў атава.

Размахнуцца шырокай касой –

маладая мужчынская справа.

Беларусы ад касы.

З асялком у кішэні кожны.

Нахіляюцца каласы

з налітым зернем на пожню.

Косы зьвіняць у сяле,

іх клеплюць на бой пераможны.

I хлеб, бы зара, на стале,

і засек зімой не парожні.

Беларусы ад касы.

Дарогамі да сьвітаньня

хлопцы з косамі йшлі ў лясы,

на бунт ішлі, на паўстаньне.

Вашчыла іх вёў, Кастусь.

Зьвінелі ў паходах косы.

Адраджалася Беларусь

пад звон іх рашучы і востры.

Вокам сябра гляджу на касу.

Асялок кранаю рукою.

Не, на злом яе не панясу.

Няхай павісіць пад страхою.