Зоры далёкія, зоры бліскучыя

     Ціха гараць над зямлёй.

Крыкі знаёмыя, тоны пявучыя

     Льюцца вячэрняй парой.

З поўначы-холаду, сіверу бурнага

     Гусі на поўдзень ляцяць,

Зь неба далёкага, стэпу лазурнага

     Смутна прашчаньне крычаць.

Дзікія гусанькі, птушачкі вольныя,

     Весьнікі скорай зімы!

Хочацца з вамі мне ў стэпы прасторныя,

     К сьвету і сонцу ад цьмы.

Толькі ж падрэзаны крыльлі свабодныя:

     Моцна пільнуюць мяне

Дзьверы акутыя, сьцены халодныя,

     Краты жалеза ў акне.