Сьпяваці, і з часам, у добрую пору,
Выклікаць водклік у сонным сяле...
Ўсю Беларусь – неабнятну, як мора,
Ўбачыць у ясным, як сонца, сьвятле.
Янка Купала
Родныя вобразы
уваход      рэгiстрацыя
 
  ГАЛОЎНАЯ     МЯСЬЦІНЫ     ЖЫВАПІС     ДПМ     ВЕРШЫ     ЛІТАРАТУРА     МІФАЛОГІЯ     БІЯГРАФІІ     ФОРУМ     СПАСЫЛКІ  
пошук

  
* * *

Будзе слоту абвяшчаць прагноз,

Лістабой учыніць ператруску.

Песьняй, што расчуліла да сьлёз,

Я прыму цябе па-беларуску.


Краю блаславёнага дачка,

Дзякуй лёсу, маю не ў нагрузку —

Зорны крыж Мацея Бурачка...

Ты ўва мне прызнаеш беларуску?


Сто разоў шукай другой красы,

А тым больш што сьвет даўно не вузкі!

...Ды калі ты не бязродны сын —

Гавары са мной па-беларуску.


Час — вар'ят, шалёнае таксі.

Толькі ўсё ж не мысьлю я аб спуску.

Кажаш, што магілы зарасьлі?

Памаўчы са мной па-беларуску.


  Я. Янішчыц

вэрсія для друку

Адзнакi: 0/0 Водгукі(0)
Дадаў PL 12.05.2009