Колькі ўжо раз за падаткі

     РЎС‚араста пужае!

Ой, няхай іх! Горка зь імі,

     РҐС‚Рѕ таго РЅСЏ знае!

Аж тут пісар прыязджае

     Р Р°Р·Р°Рј Р· старшынёю...

Ой, нічога ж не парадзіш

     Р— горкаю Р±СЏРґРѕСЋ!

– Пачакайце, калі ласка!

     Р† – Р±СѓС… С–Рј Сѓ РЅРѕРіС–!

А назаўтра я Красульку

     РџР°С†СЏРіРЅСѓСћ Р·Р° СЂРѕРіС–.

Зарыкала так жалобна

     Р‘едная жывёла,

I мне сэрца гэтым рыкам,

     РЇРє нажом, парола.

Жонка плача, лямантуе...

     Р“этак РїР° дзіцяці,

За труною йдучы, плача

     РҐС–Р±Р° толькі маці...

Я йшоў збоку, і здушылі

     Р“орла РјРЅРµ залозы.

Ў поле выйшаў – паліліся

     Р— вачэй самі сьлёзы.