Вось пастух ужо стадка гоніць;

Вол бушуе і раве.

Вёска ходзіць і гамоніць,

Толькі рэха ў лесе йдзе.

З комін дым падняўся ўгору;

Люд сьцякаецца з работ...

Эх, люблю я гэту пору,

Як з палёў ідзе народ!

Мне іх песьні сэрцу мілы,

Хоць і многа ў іх нуды.

Некісь жаль казыча жылы,

Як заграюць дудары.

Сьвіст за сьвістам так і льецца,

Як Палесьсе, без канца;

Як хто плача, мне здаецца,

Як сьляза цячэ зь ліца.

А сабакі ім ўтуруюць...

Дудка плача, дудка мрэ...

Як ніколі не гаруюць,

РЇРє Р±СЏРґР° С–С… РЅРµ Р±СЏСЂСЌ!