Блеск гарачы сьлепіць вочы,

Душна ў лесе і ў палёх.

За гавядай аж да ночы

Зранку прышчыцца Цімох.

Эх, нялёгка за скацінкай!

Годам сьцягнецца дзянёк.

Нецярпліва жджэ хлапчынка,

Ды ня скора вечарок.

Торба з хлебам за плячыма,

Высах-выпетрыў хлябок.

Мерыць цень ня раз вачыма,

Лічыць крокі пастушок.

А на полі нікагутка,

Толькі ён адзін, як пень,

Толькі больш наводзіць смутку

Звонам крыльляў авадзень.