Адзінай мэты не зракуся,
І сэрца мне не задрыжыць:
Як жыць – дык жыць для Беларусі,
А без яе – зусім не жыць.
Ларыса Геніюш
Родныя вобразы
уваход      СЂСЌРіiстрацыя
 
  Р“АЛОЎНАЯ     РђР РҐРђР†Р§РќРђРЎР¬Р¦Р¬     Р–ЫВАПІС     Р”РџРњ     Р’ЕРШЫ     Р›Р†РўРђР РђРўРЈР Рђ     Р‘ІЯГРАФІІ     Р¤РћР РЈРњ     РЎРџРђРЎР«Р›РљР†  
пошук

  
Тлумачальны Слоўнік

БАЛЯДА ЗОСЬКІ ВЕРАС
(30.09.1892 – 8.10.1991)

Зіма. «Лясная хатка». Вільня наша.

І ты нібы адна і не адна.

У вечар зойдзе госьць, і ты раскажаш

Пра ўсё, і будзе з вамі давідна


Тут Беларусь, якая сьветла сьніцца,

Якая толькі чуецца душой,

Нібы малітва, нам якой маліцца

За родны край, разьдзелены зімой...


І хоць тваё канчаецца стагодзьдзе,

Ды не канчаецца адвечны шлях,

І мы па ім да лепшай долі дойдзем,

Яна ўжо ёсьць, як сонца – у сьлязах.


І ты глядзіш спакойна ў нашы вочы,

І што ты бачыш там, ня знаем мы.

А па двары гуляе вецер воўчы,

Вынюхваючы ворагаў зімы.


29.VI.2008.  Р’. РЁРЅС–Рї

вэрсія для друку

Адзнакi: 0/0 Водгукі(0)
Дадаў PL 29.06.2010