Беларусь маю зноў закавалі,

толькі путы навокал зьвіняць.

Гіне юнасьць на шэрым Урале,

але праўды – яе не скаваць!

Яе нельга апутаць дратамі,

зь цемры ў неба крыніцаю б’е,

яна ў нас, яна зь вернымі, з намі,

верце ў праўду, будзіце яе!

За яе непахісна і дружна

рвіце жудасьць кайданаў і крат,

за яе падымайце аружжа,

за свабоду, за сонца для хат!