Вызваляецца тысячы год

Праметэй, да скалы прыкаваны,

з ланцугоў, і салёны пот,

соліць моры і акіяны.

А навокал – зямля, як сад,

людзі езьдзяць далёка ў госьці.

Толькі тут на адвечны лад

ломяць душы, як колісь косьці.