Чую воўчыя зубы на горле.

Што ж, жыцьцё толькі з бою аддам.

Як мне жаль, што ня птах, не арол я –

узьляцець бы, ня дацца ваўкам.

Сонца там і свабода ўгары,

на зямлі ж не збываюцца цуды.

Знаю я, як зьнікаюць сябры,

як людзей прадаюць Іуды...