Ветрэ, ветрэ вольны,

Стой, зрабі паслугу!

Буду спосаб меці,

РђРґР·СЊРґР·СЏРєСѓСЋ РґСЂСѓРіСѓ.

         Зьлётай, лёгкі, Р±РѕСЂР·РґР°

         РЋ край, адкуль СЏ родам, –

         Бацьку, матку ўбачыш,

         Мілую заходам;

Ўбачыш гэнам, ворле,

Ў краю тым – старонцэ:

Брат мой беларусін

Гібее бяз слонца.

         Ім СѓСЃС–Рј паклонам

         РќС–Р·РєС–Рј ты: скланіся,

         Хай жывуць, красуюць...

         Рђ потым РІСЏСЂРЅС–СЃСЏ.

Гэтта скажаш, браце,

Мне, што там убачыў.

Буду спосаб меці,

Паглядзіш, адзьдзячу!