Вагон калыша. Позьні дождж
Бесперапынна ў шыбы б'ецца.
На струнах рэек – думы, ноч,
Ртап РґС‹ чорны, РјРѕРєСЂС‹ вецер.
Зь імглы ўспамінаў устаюць
Пакінутыя лес і нівы,
Дзе хмары над рачным абрывам
Чаўнамі белымі плывуць.
Зноў бачу, як ідзе ў паход
Натоўп шматтысячны і грозны,
Сьцягоў чырвоных, і адозваў,
I песень сонечных узьлёт...
Вагон калыша. Позьні дождж
Бесперапынна ў шыбы б'ецца.
На струнах рэек – думы, ноч,
Ртап РґС‹ чорны, РјРѕРєСЂС‹ вецер.