Мы перад вамі вынесем жыцьцё,
Як глыбу чорнага цяжкога антрацыту.
Глядзіце, колькі тут шрамоў на ім
Ад рук, ад кірак, дынаміту.
Раз, другі – з-пад молата агні
Прарэзалі імглу,
Успыхнулі на барыкадах...
Зарой асьвецім нашы дні, –
Варшавы, Вільні плошчы і эстрады!
Над намі вее подых новых бур,
На вуліцах зара пажараў заіграла.
Прадмесьцяў чорныя кварталы
Пайшлі на штурм...
Мы ў барацьбе не адступалі
I не вярталіся мы пройдзенай дарогай.
Злажыць у бітве можам галаву.
Спытай Парыж!
Наперадзе – чакае перамога.
Спытай Маскву!
