Мы перад вамі вынесем жыцьцё,

Як глыбу чорнага цяжкога антрацыту.

Глядзіце, колькі тут шрамоў на ім

Ад рук, ад кірак, дынаміту.

Раз, другі – з-пад молата агні

Прарэзалі імглу,

Успыхнулі на барыкадах...

Зарой асьвецім нашы дні, –

Варшавы, Вільні плошчы і эстрады!

Над намі вее подых новых бур,

На вуліцах зара пажараў заіграла.

Прадмесьцяў чорныя кварталы

Пайшлі на штурм...

Мы ў барацьбе не адступалі

I не вярталіся мы пройдзенай дарогай.

Злажыць у бітве можам галаву.

Спытай Парыж!

Наперадзе – чакае перамога.

Спытай Маскву!