Сонца ў калосьсі  згарэць не магло,

Покуль ноч не арасіла аселіцы.

Месяц прыйшоў, скамарох, у сяло

З чорнай кудлатай мядзьведзіцай.

Выплылі хмары  – авечак табун

Выгнаў на поле шырокае вецер

I заіграў звонам збуджаных струн

На зачараванай жалейцы.

Сьпіш неспакойна ты, вёска мая,

Вечна цябе сны бясхлебныя мучаць,

Там, дзе расстайныя сосны стаяць,

Нарачы хвалі ўскіпаюць на кручах.

Сёньня з астрогаў, з этапаў цяжкіх

Песьні змаганьня прынёс пад дзяругай.

Родная вёска, паслухай ты іх!

Чуеш свайго песьняра-валацугу?!