Жаць ідзе батрачка рана,

Жыта жаць у панскі двор,

Вочы хусткай выцірае –

Хусткай, што купіў Рыгор.

Толькі недзе ён далёка –

За астрожнаю сьцяной;

На расстаньні ёй пакінуў

Хустку зь песьняю сваёй.

Гаварыла гэта песьня,

Што парвуцца кайданы

I над намі хутка ўстане

Сонца волі і вясны.

I як песьні не паверыць,

Што пеў некалі Рыгор,

Песьні той, што паўтараюць

Разам зь ёю нівы, бор?