Ліхтары

              над вадою навісьлі.

Іх сарвала паводкай і ўдаль панясло,

Іх рыбацкае крышыць вясло.

Дрэмле чуйна Варшава і Вісла.

Часам месяц, бяздомны бадзяга,

Забярэцца на стрэхі дзіравыя хмар.

Б'ецца мяккімі крыламі

                                       вецер у твар.

Дрэмле чуйна Макотаў і Прага.

Палітвязьні на вуліцу

                                    выйшлі...

Не падняць разьвітаньнем

                                             мазольнай рукі –

Тугаскутыя...

Крокі вартаўнікоў

                                і штыкі...

Хутка дзень загарыцца над Віслай!