Зьмяніць кірунак, здрадзіць Краю
Суровы лёс ня змусіць нас,
Мы будзем роднай Беларусі
Сынамі вернымі ўвесь час.
Янка Золак
Родныя вобразы
уваход      рэгiстрацыя
 
  ГАЛОЎНАЯ     АРХАІЧНАСЬЦЬ     ЖЫВАПІС     ДПМ     ВЕРШЫ     ЛІТАРАТУРА     БІЯГРАФІІ     ФОРУМ     СПАСЫЛКІ  
пошук

  
Тлумачальны Слоўнік

* * *

Зара на плоце іскрамі затлела,

Клубіцца пыл прасёлачных дарог,

А на страсе чубатай, пачарнелай

Бусьлінае гняздо і сіні мох.


Стаю я і гляджу на маю вёску,

Прачнуліся вясеньнія сады;

Зязюля на лістах рабой бярозкі

Камусьці ліча шэрыя гады.


Скажы мне, варажбітка баравая,

Мо' чула дзе ці, можа, знаеш ты:

Калі да нас свабода завітае,

Калі з астрогаў вернуцца браты?


I звонка мне яна закукавала

У цішыні празрыстай, веснавой,

Як быццам бы яна сказаць жадала,

Што гэты час ужо не за гарой!


1936  М. Танк

вэрсія для друку

Адзнакi: 0/0 Водгукі(0)
Дадаў PL 28.06.2011