Ўсюды сьнег зрывала ветрам;

      РЅС–Сћ гарбы чарнелі шырай,

і крычала у паветры

      пералётных стадаў вырай.

Мо' віталі неспакойна

      шум РЅР° межах, шум балот

і зарою неўгамонна

      разьзьвінеўшыся СѓСЃС…РѕРґ.

I на мокрыя барозны

      РјС–Р¶ адтаяўшых гарбоў

ападаюць асьцярожна

      стады чорныя сяўцоў.

Ападаюць на палоскі,

      там РґР·Рµ вецер РЅР° прадвесьні

залацісты шум расплёскаў

      Р· залацістым шумам песьні.