Ўсюды сьнег зрывала ветрам;

      ніў гарбы чарнелі шырай,

і крычала у паветры

      пералётных стадаў вырай.

Мо' віталі неспакойна

      шум на межах, шум балот

і зарою неўгамонна

      разьзьвінеўшыся усход.

I на мокрыя барозны

      між адтаяўшых гарбоў

ападаюць асьцярожна

      стады чорныя сяўцоў.

Ападаюць на палоскі,

      там дзе вецер на прадвесьні

залацісты шум расплёскаў

      з залацістым шумам песьні.