Здарылася са мной дзіўнае, сьмешнае, –

      РЅРµ расказаў Р±С‹ таварышам Сћ цэлі.

      РЋ полі С– то РїСЌСћРЅР° Р± РЅС–РІС‹ шырэйшыя,

      РЅС–РІС‹ гусьцейшыя Р·РІРѕРЅРєР° Р± шумелі.

Помню, як сяньня, чорнымі бровамі

      СЃРЅС‹ мае ўзмахам адным абарвала,

      быццам Р±С‹ СЂСЌС…Р° барамі сасновымі,

      песьняй Р±СЏР· голасу закалыхала...

Ўсё ж ткі і я быў нязломкам, падумаю, –

      (сам РЅР°'С‚ РЅСЏ ведаю, СЏРє гэта сталася) –

      шмат раз хадзіў С– дарогай вастрожнаю

      РЅР°'С‚ Р·-пад экскорты ўцякаць удавалася.

Глянула проста вачамі шалёнымі,

      быццам ударыла звонам вясёлак, –

      гэтак РІСЏСЃРЅРѕР№ над палямі, загонамі

      толькі глядзіць загараючы золак.

Здарылася са мной дзіўнае, сьмешнае, –

      РЅРµ расказаў Р±С‹ таварышам Сћ цэлі,

      Р±Рѕ РЅР°'С‚ калосьсе, Сћ полі найменшае,

      мехам сваім каласістым шумела Р±.