Ў Рыо-дэ-Жанэйро

      прыйшоў параход.

Ціха спала мора,

      ня спаў толькі порт.

I на чорнай гладзі,

      між заснуўшых хваль,

шумам ніў далёкіх

      сьціснуў сэрца жаль.

Ў Рыо-дэ-Жанэйро

      ад агнёў пажар.

Там з заморскіх краяў

      прывязьлі тавар:

гарнякі із шахтаў,

      машыністы з гут,

ад плуга, машыны

      безрабочы люд.

Ў Рыо-дэ-Жанэйро,

      як задарма пот.

Чуеш сьвіст сірэны –

      новы параход.

Выйшаў чорны шэраг –

      на падбор тавар...

Мыў прыморскі бераг

      дождж, як сьлёзы хмар.