Ў Рыо-дэ-Жанэйро
прыйшоў параход.
Ціха спала мора,
ня спаў толькі порт.
I на чорнай гладзі,
між заснуўшых хваль,
шумам ніў далёкіх
сьціснуў сэрца жаль.
Ў Рыо-дэ-Жанэйро
ад агнёў пажар.
Там з заморскіх краяў
прывязьлі тавар:
гарнякі із шахтаў,
машыністы з гут,
ад плуга, машыны
безрабочы люд.
Ў Рыо-дэ-Жанэйро,
як задарма пот.
Чуеш сьвіст сірэны –
новы параход.
Выйшаў чорны шэраг –
на падбор тавар...
Мыў прыморскі бераг
дождж, як сьлёзы хмар.