Зьмяніць кірунак, здрадзіць Краю
Суровы лёс ня змусіць нас,
Мы будзем роднай Беларусі
Сынамі вернымі ўвесь час.
Янка Золак
Родныя вобразы
уваход      СЂСЌРіiстрацыя
 
  Р“АЛОЎНАЯ     РђР РҐРђР†Р§РќРђРЎР¬Р¦Р¬     Р–ЫВАПІС     Р”РџРњ     Р’ЕРШЫ     Р›Р†РўРђР РђРўРЈР Рђ     Р‘ІЯГРАФІІ     Р¤РћР РЈРњ     РЎРџРђРЎР«Р›РљР†  
пошук

  
Тлумачальны Слоўнік

* * *

Ад дажджоў стары гасьцінец

Пашарэў і пацямнеў,

Толькі вецер ярка сініць

Веснавую зелень дрэў.


Сонца высака на небе,

Не дастанеш качаргой;

Залатога бору грэбень

Пахне шышкамі, смалой.


Я запеў, а рэха бору

У мяне над галавой

Разагнала мае зоры,

Залаты і звонкі рой.


Мо' неасьцярожна спудзіў?

Ну, вярніцеся назад, –

Весяліцца разам будзем,

Я ваш блізкі, родны брат.


I па шышках, і па тропах

З камарыным звонам зор

Месяц крыльлямі залопаў,

Ападаючы за бор.


Прыляцелі дзівы-птушкі

I з лагоў лясных зьвяры,

Пад сасновыя частушкі

П'яны вецер завірыў...


Зь дзён тых поўных чараў казкі,

Пад напеў дарожных лоз,

Стаў я песьняром сялянскім

Гэтых сьцежак і бяроз.


1937  Рњ. Танк

вэрсія для друку

Адзнакi: 0/0 Водгукі(0)
Дадаў PL 29.06.2011