Ад шуму і заклікаў розных купцоў,

Ад іх дэкламацыяў патрыятычных

Зь нядзельных кантычак хадэкаў-ксяндзоў

Ад іх вершаплётаў прыдворных, лірычных,

Ад снобаў, рэклямы у календары,

Ад тостаў, прамоў юбілейнага брацтва,

Ад судзьдзяў і мэтраў глухіх і сьляпых,

Ад гутарак іх аб жыцьці і мастацтве,

Ад зношаных рыфмаў, ад фарсаў і сьлёз,

I масак зьлінялых смаргонскіх актораў,

Ад пісем з даплатай, дзіравых галёш,

Ад тых, што заўсёды аб вершах гавораць,

Ад тых, што над лёсам краіны тужыць

Умеюць даходна, жывуць асьцярожна, –

Ты край мне шчасьлівы такі пакажы,

Куды б уцячы ад ўсяго было можна!