Ох, каб мне той смык,
Каб на сэрцах граў, –
З радасьцяй бы зьнік,
Абы голас даў!..
Франьцішак Багушэвіч
Родныя вобразы
уваход      СЂСЌРіiстрацыя
 
  Р“АЛОЎНАЯ     РђР РҐРђР†Р§РќРђРЎР¬Р¦Р¬     Р–ЫВАПІС     Р”РџРњ     Р’ЕРШЫ     Р›Р†РўРђР РђРўРЈР Рђ     Р‘ІЯГРАФІІ     Р¤РћР РЈРњ     РЎРџРђРЎР«Р›РљР†  
пошук

  
Тлумачальны Слоўнік

АПОШНЯЯ НАВАЛЬНІЦА

Перш доўга лес на гусьлях граў зялёных,

Пакуль ня выплыў верасьнёвы дзень.

Як зоры, ападаючыя з клёнаў,

Пасыпалася лісьце па вадзе.


Паблытаў вецер адгалоскі, тоны.

I нехта ўстаў з разьвеяным чубом

I рэзка перавёў ад неба да загонаў

Маланкі залатым смыком.


I кінуў хмары, кінуў і узьветрыў,

Падраў худымі пальцамі гальля.

I ты заплакала, што ўжо на гром аркестра

Не адгукнулася зямля.


1938  Рњ. Танк

вэрсія для друку

Адзнакi: 0/0 Водгукі(0)
Дадаў PL 01.07.2011