Адлігі шызы вецер кружыць,

Гне вішнякі

I з лазьнякоў страсае ў лужы

Густы блакіт.

Усюды цёплых кропляў поўна.

Плывуць з акон.

Мо' нехта дні былыя ўспомніць

Пад весьні звон.

Але мяне хвалюе радасьць,

Што я дамоў

Да родных ніў і палісадаў

Вясной прыйшоў,

Дзе можна сэрца супакоіць

Пад шум бяроз,

Дзе песьні зноў мае напоіць

Блакіт нябёс.