Мне трэба б вярнуцца пад вечар

На тыя начлегі,

Дзе сыпаў паднёманскі вецер

Дажджамі і сьнегам.

I дапамагчы старой маці

Жывой вады, шчодрай

Прынесьці з крыніцы гарачай

Паўнюткія вёдры.

I хоць бы на час на кароткі

Забегчы да гаю,

Дзе сосны – мае аднагодкі –

У госьці чакаюць.

I радасьцю мне падзяліцца,

Што выпала разам

Навек зь іх стваламі здружыцца

I песьняй, і сказам.

Што выпала зноў нам сустрэцца

На слаўнай будове

I ўзьняць на шырокія плечы

Дзень сонечны, новы.

Дзень новы бяз хмарнай навалы,

Бяз той непагоды,

Што з гулам вятроў калыхала

Юнацкія годы.