О любоў мая, Беларусь!
Над туманным начным стаўком
Пралятае самотная гусь,
Разразаючы люстра крылом...
Уладзімір Караткевіч
Родныя вобразы
уваход      рэгiстрацыя
 
  ГАЛОЎНАЯ     АРХАІЧНАСЬЦЬ     ЖЫВАПІС     ДПМ     ВЕРШЫ     ЛІТАРАТУРА     БІЯГРАФІІ     ФОРУМ     СПАСЫЛКІ  
пошук

  
Тлумачальны Слоўнік

* * *

Выразаў нехта

На арабіне

Імя каханай

Сваёй дзяўчыны.


Хутка мінаюць

Вёсны і зімы.

Высока ў неба

Ўзьнялося імя.


Яго штодзённа

Ў зялёным гаю

Вецер шапоча,

Птушкі сьпяваюць,


Хоць назямлі мо'

Даўно забылі

Тую, што гэта

Імя насіла.


1952  М. Танк

вэрсія для друку

Адзнакi: 0/0 Водгукі(0)
Дадаў PL 14.07.2011