Дарма пра песьню пытацца ў глухога,

Дарма пра сонца пытацца ў сьляпога,

Пра слодыч жыцьця на зямлі – ў нежывога

I праўды шукаць у таго, хто нічога –

Ані сьцяблінкі, ні дрэўца малога –

Не пасадзіў за свой век на разлогах.