Неспадзявана: – Добры дзень!

Я глянуў – сапраўды

Растаў дажджлівай хмары цень

I зацьвілі сады.

Ад радасьці я не знайшоў,

Каб адказаць, патрэбных слоў.

I ад усьмешкі ад тваёй

Красы юнацкай, веснавой,

I ад хады, якой ідзеш,

Ня мог адвесьці воч...

– Ты падарыла: добры дзень,

Дык падары і ноч.