Скажы, дзяўчына, РЅР° маёй радзіме,

                                 Калі Р± СЏ прадчасна загінуў,

                                 Што патануў, змагаючыся, С– РЅР° РґРЅРѕ

                                 Пайшоў, СЏРє карабель, РїРѕСћРЅС‹ скарбаў.

Гальфстрым!

                       РЇ нават чую СЏРіРѕ подых

Гарачы, неспакойны, ад якога

Аж застагналі рэі парахода

З трывогай.

Я не пасьпеў закрыць ілюмінатар,

Як шторм запеніўся з усіх старон.

Бурліць пад намі акіяна кратэр,

Грыміць над намі хмар хаўтурны звон.

Гальфстрым!

                       Р“альфстрым!

                                             Яшчэ РЅСЏ СћСЃС‘ радзіме

Я перадаў, а ты за мною крочыш.

Няўжо апошняй песьні не дасі мне

Дакончыць?!