О любоў мая, Беларусь!
Над туманным начным стаўком
Пралятае самотная гусь,
Разразаючы люстра крылом...
Уладзімір Караткевіч
Родныя вобразы
уваход      СЂСЌРіiстрацыя
 
  Р“АЛОЎНАЯ     РђР РҐРђР†Р§РќРђРЎР¬Р¦Р¬     Р–ЫВАПІС     Р”РџРњ     Р’ЕРШЫ     Р›Р†РўРђР РђРўРЈР Рђ     Р‘ІЯГРАФІІ     Р¤РћР РЈРњ     РЎРџРђРЎР«Р›РљР†  
пошук

  
Тлумачальны Слоўнік

* * *

Ад неба да зямлі – падаць рукой.

Яшчэ бліжэй ад радасьці да сьлёз,

Ад жаваранка – да яго гнязда,

Ад гулкіх струнаў скрыпкі – да смыка,

Ад гронак вінаградных – да віна,

Ад хлебнага акрайца – да зубоў.

I толькі я ня ведаю, чаму

Далёка так ісьці да твайго сэрца?


1962  Рњ. Танк

вэрсія для друку

Адзнакi: 0/0 Водгукі(0)
Дадаў PL 21.07.2011