Сьпяваці, і з часам, у добрую пору,
Выклікаць водклік у сонным сяле...
Ўсю Беларусь – неабнятну, як мора,
Ўбачыць у ясным, як сонца, сьвятле.
Янка Купала
Родныя вобразы
уваход      СЂСЌРіiстрацыя
 
  Р“АЛОЎНАЯ     РђР РҐРђР†Р§РќРђРЎР¬Р¦Р¬     Р–ЫВАПІС     Р”РџРњ     Р’ЕРШЫ     Р›Р†РўРђР РђРўРЈР Рђ     Р‘ІЯГРАФІІ     Р¤РћР РЈРњ     РЎРџРђРЎР«Р›РљР†  
пошук

  
Тлумачальны Слоўнік

АДКАЗ НА ПІСЬМО

О, якім пісьмом кароткім

Адказала ты,

                       РЅС–быта

Да канца лісток з блакнота

Запісаць ня стала часу,

Не было слоў адпаведных,

Ад якіх цяплей на сэрцы,

Ад якіх сьвятлей на сьвеце.

Хоць бы нават пра пагоду

Напісала, як звычайна

Пішуць людзі, калі болей

Падзяліцца чым ня маюць,

Ці намалявала б восень:

Дзьве рабіны каля хаты.

Дым над вогнішчам у полі,

Журавоў

                 Сѓ небе

                             СЃС–РЅС–Рј.

Хай бы той, хто ў дзьверы грукаў,

Пачакаў, пакуль дапішаш,

Хай бы раз перакіпела

Ў сагане з укропам бульба,

Хай бы кот, клубок сьцягнуўшы,

Пераблытаў твае ніткі...

Столькі мейсца асталося!

А ў мяне, калі пішу я,

Ўсё паперы не хапае,

На'т пад маркаю паштовай

Мой ты знойдзеш пацалунак.


1962  Рњ. Танк

вэрсія для друку

Адзнакi: 0/0 Водгукі(0)
Дадаў PL 22.07.2011