Ці коска зазвоніць у час касавіцы,

      Ці песьню дзяўчо запяе,

Ці неба зазьзяе ў агнях бліскавіцы,

      Ці вецер задзьме-зазлуе,

Ці гром гучнабежны пракоціцца ў хмарах,

      Ці РіСЂСѓРєРЅРµ над лесам РїСЏСЂСѓРЅ, –

Усё адклікаецца ў вольных абшарах,

      РЋСЃС‘ С–С… дакранаецца струн.

А ты, калі гора каго напаткае,

      Ці жальба пачуецца, плач,

Або запануе дзе крыўда ліхая –

      РќР° СћСЃС‘ адгукніся, адзнач.

А радасьць пачуеш, надзеі ўзаўюцца,

      Каб добрыя весткі падаць,

Няхай тады струны твае засьмяюцца

      Р† песьняю шчасьця гучаць.