Аб нашых стрэчах да зары

Ўсе знаюць: ночка-змоўшчыца

I зоры, што ў крутым віры

Крынічанькі палошчуцца,

Цяністы сад за хатаю,

Дарога ў полі жытняя,

Трава ў лугу прымятая,

Ад рос густых абітая.

Таму хаваць няма чаго

Свайго нам шчасьця зь бедамі,

Калі аб ім ужо кругом

I вераб'і ўсе ведаюць.