Гарачыня. Ледзь разаднее –

Трава на сенажаці млее.

У дзюбах птушак сьмягнуць песьні.

Гараць зь лістотаю чарэшні.

Ад пылу і сьляпнёў сьляпая,

Дарога ў возера нырае.

А поле прысакам дыміцца.

Замёршы, вецер не павее.

Ля студні – ты.

                          – Дай мне напіцца

Або схавай у засень веек.