Мяне цікавіла алхімія калісьці

Ня тым, што абяцала скарбы.

За іх ня купіш сонца ў сіняве,

Сьвітальнага напеву жаўрука,

Бярозавага шэлесту пад вокнамі

Ці ветру нарачанскага, зь якім

За плугам я хадзіў

I грэўся ля начлежнага кастра.

Таму я, вывучаючы алхімію,

Найбольш увагі аддаваў сакрэтам:

Як здабываць зь зямлі хлеб і віно,

А з хлеба і віна – дружбу,

А з дружбы – любоў,

А зь любові – песьню.