Вечарам зачыняецца

Магазын пустой тары.

Нейкі час там пануе цішыня,

А потым, перазвоньваючыся,

Пачынаюць бутэлькі знаёміцца

Паміж сабой.

Больш за ўсё

Тут чэшуць языкі

Сусьветныя зводніцы-балбатухі

З-пад гарэлкі, піва і віна.

Дзе яны толькі не пабывалі –

На базарах, на ўлоньні прыроды,

У розных пад'ездах.

Колькі яны ведаюць

I сьмешных, і трагічных гісторый,

У якіх удзельнічалі яны!

А якая ў іх сакавітая і крутая мова!

Каб пачуў паставы,

Адразу схапіўся б за сьвісток.

Больш салідна паводзяць сябе

Бутэлькі з-пад каньяку, шампанскага.

Яны пераважна абменьваюцца думкамі

Аб міжнародных падзеях,

Аб навуковых праблемах,

Жанчынах, моладзі.

I зусім ціхонямі стаяць

Бутэлькі з-пад «Нарзана»,

«Есентукоў», «Баржомі».

Часам яны толькі пакашліваюць,

                                                      уздыхаюць,

Як тыя, хто іх апаражніў.