Вітаю знаёмыя сьцежкі,

Што дзесь пачаліся зь вясны,

Сваіх спадарожнікаў даўніх –

Пад сьвіткай імглы валуны.

Вітаю бярозы, якія

Ў зіму чарадою брыдуць,

I тыя вятры штармавыя,

Што мне несьціхана гудуць.

Гудуць, каб ішоў я за імі

I не аглядаўся назад,

Ішоў аж пакуль на дарозе

Ня ўкрые сьлядоў лістапад.